Dania firma

Od lat kraje skandynawskie są najczęściej wybieranym kierunkiem zarówno przez pracowników, jak i przedsiębiorców. Nie inaczej jest w przypadku Danii, która od lat stoi na szczycie list rankingów biznesowych.

Zanim jednak, wiedzeni świetlaną przyszłością zdecydujemy się założyć firmę w Danii warto przeczytać poniższy artykuł. Dzięki niemu poznamy podstawowe informacje na temat prowadzenia działalności gospodarczej w tym kraju. Niestraszne nam będą duńskie przepisy, podatki, terminy wnoszenia opłat, czy rodzaj dokumentów, jakie należy złożyć, by uchronić się przed wpadnięciem w biznesowe pułapki. Co istotne, reguły, które obowiązują w tym kraju są identyczne dla wszystkich obywateli Unii Europejskiej.

Aby założyć firmę w Danii, należy krok po kroku wykonać kilka najważniejszych czynności:

• Pierwszym wyzwaniem jest zapoznanie się z rodzajami działalności gospodarczej w Danii i wybranie jednego z nich.
• Oprócz dokonania wyboru, ważnym elementem jest zaznajomienie się z duńskim prawem oraz obowiązkami, które czekają na właściciela konkretnej działalności gospodarczej.
• Istotne jest również zapoznanie się z rynkiem i konkurencją, która na nim panuje.
• Po wszystkim należy złożyć wniosek o certyfikat pobytowy obywatela UE/EOG w duńskim urzędzie regionalnym (statsforvaltning.dk). Certyfikat trzeba otrzymać przed rozpoczęciem własnej działalności gospodarczej.
• Po wymyśleniu nazwy, należy sprawdzić u rejestratora, czy nie istnieje już firma o podobnej nazwie.
• Sformułować oczekiwania finansowe i określić datę rozpoczęcia działalności.
• Zatrudnić księgowego i poprosić go o przygotowanie planu finansowego firmy.
• Spełnić jeden z trzech warunków: być zatrudnionym w Danii, posiadać fundusz na pierwszy rok działalności lub mieć umowę wynajmu lokalu, w którym firma będzie miała siedzibę.
• Podpisać umowy z duńskimi przedsiębiorcami, z którymi planujemy współpracę.
• Posiadać środki pieniężne na początek (od 10 do 25 tys. DKK), dzięki którym opłacimy tłumacza, licencję, biuro doradcze czy zakup sprzętu. W przypadku zakupu sprzętu warto postarać się o dofinansowanie z UE.
• Dobrze jest otworzyć firmowe konto bankowe na które będą spływały płatności od klientów.
• Za pomocą Internetu zarejestrować działalność w Duńskiej Agencji ds. Działalności Gospodarczej i Przedsiębiorstw (Erhvervsstyrelsen). Rejestracji należy dokonać najpóźniej 8 dni przed rozpoczęciem działalności. Erhvervsstyrelsen jest oddziałem Ministerstwa Gospodarki, która przekazuje dokumenty firmy do Urzędu Skarbowego - SKAT w celu nadania numeru identyfikacji podatkowej CPR. Numer CPR jest potrzebny do rozliczania podatku dochodowego i podatku VAT. Przy czym warto pamiętać, że jeżeli obrót roczny jest mniejszy niż 50 tys. koron, to rejestrowanie firmy jako płatnika VAT jest nieobowiązkowe.

Jeśli chodzi o formy działalności gospodarczych, to w Danii do wyboru są między innymi: jednoosobowa działalność gospodarcza, spółka akcyjna, spółka jawna, spółka komandytowa, oddział firmy zagranicznej, stowarzyszenia spółdzielcze, przedstawicielstwo firmy zagranicznej czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przed założeniem firmy warto zasięgnąć informacji na czym polegają poszczególne rodzaje prowadzenia i działalności gospodarczej i wybrać tę, która nam najbardziej odpowiada. Zarówno podmioty krajowe jak i zagraniczne w jednakowym stopniu mają dostęp do wszystkim form prawnych prowadzenia działalności gospodarczej. Najprostszą w prowadzeniu i jednocześnie najczęściej wybieraną formą prowadzenia biznesu w Danii jest jednoosobowa działalność gospodarcza. Inaczej zwana samozatrudnieniem, jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona jest przez osobę pod własnym nazwiskiem bądź też pod przyjętą wcześniej nazwą firmy. Podstawową zasadą prowadzenia takiej działalności jest to, że wszystkie aktywa i pasywa należą do właściciela, który własnym majątkiem odpowiada za zadłużenia.

W przypadku samozatrudnienia właściciele posługują się osobistym numerem ewidencyjnym CPR i rejestracji dokonuje się w Erhvervsstyrelsen, poprzez stronę internetową www.erhvervsstyrelsen.dk. Tylko założyciel firmy ma wpływ na jej prowadzenie.

Jak każdy rodzaj działalności gospodarczej, samozatrudnienie ma zarówno wady i zalety.

Do zalet należy zaliczyć przede wszystkim:

• prostota w prowadzeniu,
• minimalne koszty założenia takiej działalności to 10 tysięcy koron duńskich, przy obecnym kursie jest to ponad 6 tysięcy złotych,
• właściciel nie ma obowiązku zgromadzenia kapitału zakładowego,
• podatek od działalności gospodarczej deklaruje się na jednym zeznaniu podatkowym. Dzięki temu zabiegowi przychód opodatkowany jest tylko raz,
• można udzielić pełnomocnictwa innym osobom do działania w imieniu firmy,
• w razie problemów, duńska administracja pomaga w załatwieniu formalności związanych z rejestracją działalności,
• jeśli roczny dochód nie przekracza 50 tys. koron, firma nie musi być rejestrowana jako płatnik VAT

Wady związane z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej:

• nie ma rozdzielności między majątkiem biznesowym a prywatnym właściciela. Z tego względu na właściciela spada nieograniczona odpowiedzialność majątkiem osobistym za działalność firmy,
• tego typu działalność nie może opodatkować swoich przychodów osobno,
• śmierć właściciela jest równoznaczna z zaprzestaniem działalności firmy. Jednak właściciel zostawia po sobie majątek trwały, który nie jest wydzielony z całości jego majątku, co niestety utrudnia zbycie firmy w całości.

W przypadku prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej do wyboru są trzy formy opodatkowania:

1. Opodatkowanie zysku jako przychodu osobistego, tak samo jak to wygląda w przypadku osób zatrudnionych.
2. Opodatkowanie zgodnie z ustawą o kapitale zakładowym (Kapitalafkastordning) - część zysku z firmy może być przeniesiona na przychód osobisty, a część na przychód z kapitału.
3. Opodatkowanie zgodne z ustawą o przedsiębiorstwach (Virksomhedsordning) - możliwość odpisania od podatku kosztów z odsetek kredytowych lub zatrzymanie zysku z firmy w formie oszczędności bankowych.

Spółka akcyjna to forma prawna przeznaczona dla średnich i dużych firm. Jako jedyna może być notowana na duńskiej giełdzie papierów wartościowych. Aby utworzyć spółkę akcyjną, osoby założycielskie muszą przygotować i zatwierdzić dokument założycielski. Akt założycielski powinien zawierać: dane osobowe założycieli i zarządu firmy, nazwę oraz siedzibę spółki, rodzaj i cel działalności oraz kwotę kapitału założycielskiego. Następnie należy sporządzić statut spółki i dokonać wpłaty kapitału akcyjnego. Kolejnym krokiem jest ustalenie daty spotkania statutowego, podczas którego udziałowcy wybierają radę nadzorczą i zarząd.

Duńska spółka może być założona przez co najmniej jedną osobę. Składa się z zarządu oraz dyrekcji lub rady nadzorczej. Rada nadzorcza jest wybierana w czasie posiedzenia generalnego i winna liczyć minimum trzy osoby. W trakcie głosowania nad ważnymi dla spółki decyzjami musi być zachowana większość głosów. Według prawa, założyciele spółki nie muszą być właścicielami jej akcji.

Spółka akcyjna jest zobowiązana do posiadania co najmniej jednego akcjonariusza. Akcjonariusze indywidualni są zobligowani do powiadomienia spółki o wejściu w posiadanie minimum 5% kapitału akcyjnego. Powiadomienie musi nastąpić w przeciągu 30 dni. Udziałowcy i współwłaściciele spółki akcyjnej nie odpowiadają swoim majątkiem za zadłużenia firmy, jak to wygląda w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku kredytów bank może od nich wymagać poręczenia. Jeśli chodzi o opodatkowanie to w przypadku udziałowców podlega tylko uzyskany dochód. Spółka podlega odrębnym przepisom podatkowym.

Kapitał początkowy musi zostać wniesiony przed rejestracją spółki. Wysokość kapitału początkowego to 500 tys. DKK w gotówce lub w innych aktywach. Po podpisaniu aktu założycielskiego i zdeponowaniu kapitału początkowego na firmowym koncie bankowym, zostaje pół roku na zarejestrowanie firmy w duńskim rejestrze handlowym. Rejestracja trwa zwykle od 2 do 3 tygodni. Po wszystkim, zarejestrowana spółka otrzymuje numer ewidencyjny CVR, który jest odpowiednikiem polskiego numeru REGON. Warto pamiętać, że po dokonaniu rejestracji w duńskim rejestrze handlowym, należy również zarejestrować spółkę w urzędzie podatkowym (Told-og Skatteregion). Wszelkie wymagane dokumenty należy sporządzić w języku duńskim. Spółkę akcyjną możemy zarejestrować przez duńską kancelarię prawną. Koszt takiej rejestracji wynosi od 4,5 do 6 tysięcy koron duńskich. Warto również wspomnieć, że gdy do nazwy spółki zostaną dodane słowa „w trakcie rejestracji” (under stiftelse), wówczas firma ma prawo rozpocząć działalność od daty podpisania umowy założycielskiej. Duńska spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Natomiast ma prawo zawierać umowy, może być również pozywać i zostać pozwana. Spółkę muszą założyć minimum 2 osoby fizyczne bądź prawne. Zależności między nimi określa umowa założycielska. Rejestrując spółkę jawną należy przesłać dokumenty wraz z wnioskiem rejestracyjnym do Agencji Przedsiębiorstw i Handlu (Danish Commerce and Companies Agency - DCCA Erhvervsstyrelsen, erhvervsstyrelsen.dk) w ciągu 8 tygodni od momentu podpisania umowy. Wówczas zostanie nadany firmie numer Centralnego Rejestru Firm - CVR (www.cvr.dk). Istotnym elementem jest zawarcie w nazwie spółki skrótu I/S, który określa jej formę prawną. W przypadku gdy wszyscy wspólnicy mają ograniczoną odpowiedzialność, trzeba zarejestrować firmę w DBA. Warto wiedzieć, że spółka jawna nie wymaga kapitału zakładowego, a na majątek spółki składa się wniesiony wkład i nabyte mienie. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest najczęściej wybierana przez osoby, które chcą sprawować osobisty i całkowity nadzór nad firmą. Często są to przedsiębiorcy prowadzący firmę rodzinną. Anpartsselskab posiada osobowość prawną. Więcej na temat jej organizacji oraz funkcjonowania możemy się dowiedzieć z ustawy o prywatnych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Koszt założenia spółki z pomocą kancelarii prawnej wynosi od 3 do 5 tysięcy koron duńskich.

Przepisy, które regulują prowadzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a spółki akcyjnej są do siebie zbliżone. W poniższej tabeli znajduje się porównanie i cechy wspólne obydwu form działalności gospodarczej.

Anpartsselskab - ApS	Aktieselskab - A/S
Większa swoboda w podejmowaniu decyzji dotyczących firmy	Mniejsza swoboda decydowania o sprawach firmy
Kapitał początkowy - 50 tys. koron duńskich	500 tys. koron duńskich (różne aktywa, min. 125 tysięcy w gotówce)
Kapitał należy do firmy, a nie do właścicieli
Koszt założenia spółki przez kancelarię prawną wynosi od 3-5 tys. DKK	Od 4500 do 6000 DKK
Potrzebne jest kierownictwo	Potrzeba zarówno kierownictwa jak i zarządu (ewentualnie rady nadzorczej)
Podlegają prawu podatkowemu
Muszą mieć co najmniej jednego właściciela
Prawo, któremu podlegają jest określone w duńskiej ustawie o spółkach (Selskabsloven) Są zobowiązane do zdawania rocznych raportów (årsrapport), potrzebują statutu (vedtægter) oraz dokumentów założycielskich (stiftelsesdokument)

Spółka komandytowa wymaga minimum jednego komplementariusza, czyli aktywnego wspólnika. Przykładem takiego wspólnika może być spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komplementariusz odpowiada za zobowiązania firmy. Oprócz tego, spółka potrzebuje także komandytariuszy, którzy również odpowiadają za zobowiązania spółki, ale robią to przy pomocy kapitału startowego, który do niej wnieśli. Innym rodzajem spółki komandytowej jest Partnerselskaber - P/S, czyli spółka z ograniczoną do wysokości udziałów odpowiedzialności. Do jej wspólników należą publiczne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które odpowiadają za zobowiązania firmy. Robią to przy użyciu wydzielonych w udziałach sumami bądź zarządzając całym kapitałem zakładowym. Polscy przedsiębiorcy mają możliwość utworzenia w Danii oddziału firmy zagranicznej. Jest to forma działalności, która co prawda nie wymaga kapitału akcyjnego, ale sam proces tworzenia filii trwa dłużej niż zakładanie spółek. Otwarcie duńskiego oddziału jest możliwe, gdy spółka zarejestrowana w Polsce ma podobną formę prawną do tej, która obowiązuje w Danii. W danym przypadku są to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ApS bądź spółka akcyjna A/S.

Do zarejestrowania oddziału firmy potrzebne są dokumenty dotyczące polskiej spółki. Rejestracji dokonuje się poprzez stronę internetową www.erhvervsstyrelsen.dk. Chcąc skorzystać z możliwości założenia oddziału firmy przy pomocy kancelarii prawnej, należy liczyć się z kosztem w wysokości 8 tysięcy duńskich koron. Należy pamiętać, że nazwa oddziału przedsiębiorstwa powinna zawierać słowo "oddział", a po duńsku "filial", a także nazwę spółki i państwa, w którym znajduje się siedziba. Kapitał zakładowy powinien wynosić minimum 80 tysięcy duńskich koron. Oddział podlega zarówno podatkowi od osób prawnych (25%), jak i podatkowi VAT. W celu rozliczenia podatku VAT należy zgłosić oddział do duńskiego Urzędu Skarbowego (SKAT).

Duńska filia podlega pod prawo obowiązujące w Danii, a dyrektor filii odpowiada w całości za powstałe zobowiązania. Oddział firmy zagranicznej jest zobligowany do sporządzania 12 miesięcznych sprawozdań finansowych firmy. Kopia takiego sprawozdania powinna być przesyłana co roku do Agencji Handlu i Przedsiębiorstw. Ciekawą formą prowadzenia działalności gospodarczej jest przedstawicielstwo firmy zagranicznej. Taka działalność zajmuje się promowaniem produktów i usług. Natomiast warto wiedzieć, że takie przedstawicielstwo nie posiada ani osobowości prawnej ani prawa do sprzedaży i nie jest regulowane przez duńskie prawo. Działa tylko w imieniu firmy macierzystej, która odpowiada za wszystkie zobowiązania. Stowarzyszenie spółdzielcze powstaje na podstawie umowy stowarzyszeniowej. Umowa jest nawiązywana przez osoby fizyczne i pozwala na sprzedaż i przetwarzanie produktów należących do tych osób, jak również na zakup i sprzedaż towarów. W przypadku stowarzyszenia spółdzielczego częściowa odpowiedzialność za zobowiązania spoczywa na jego członkach. Należy pamiętać o dodaniu do nazwy skrótu - A.m.b.a. (stowarzyszenie spółdzielcze z ograniczoną odpowiedzialnością). Skrót określa formę prawną działalności. W Danii obowiązkiem podatkowym objęte są osoby fizyczne i przedsiębiorcy. Podatki mają charakter progresywny, co oznacza, że wysokość progu podatkowego jest skorelowana z wysokością dochodów. Odliczeniom podatkowym podlegają między innymi:
- składki emerytalne,
- alimenty na dzieci,
- składki ubezpieczeniowe,
- transport do pracy,
- koszty wyżywienia.

Warto pamiętać, by zeznanie podatkowe było zgodne ze stanem faktycznym, ponieważ duński urząd skarbowy ma aż siedem lat, by sprawdzić autentyczność deklarowanych wydatków. Jednoosobowa działalność gospodarcza

• Podatek od jednoosobowej działalności gospodarczej jest deklarowany na jednym zeznaniu podatkowym, ponieważ osiągane przychody są uznawane za przychody właściciela. Innymi słowy właściciel jest rozliczany tak samo jak osoba zatrudniona.
• Właścicielowi przysługują świadczenia emerytalne i zdrowotne tożsame osobom zatrudnionym w Danii.
• Deklarację podatkową należy złożyć raz na 3 lub 6 miesięcy przez stronę internetową duńskiego Urzędu Skarbowego.
• W duńskim Urzędzie Skarbowym funkcjonuje system LetLon, który umożliwia prowadzenie dokumentacji płacowej pracowników.
• Zaliczki na podatek dochodowy można odprowadzić dwa razy w ciągu roku, pierwszy termin przypada na 20 marca, drugi na 20 listopada.
• Wpłacając wyższą zaliczkę w pierwszym terminie możemy liczyć na zwrot podatku z odsetkami wyższymi niż te oferowane przez bank.
• Decydując się na wpłatę zaliczki w drugim terminie należy spodziewać się odsetek niższych niż w banku.

Spółki
Właściciele spółek płacą podatek od osób prawnych, tzw. CIT, w wysokości 22%, chyba że roczne obroty przedsiębiorstwa przekroczą kwotę 20 tysięcy koron duńskich. Wówczas firma staje się płatnikiem VAT, a ten podatek w Danii wynosi 25%. Podatki, które opłacają osoby fizyczne:

• Liniowy podatek dochodowy, który wynosi 32%. Płaci się go na rzecz lokalnych władz.
• Podatek progresywny, który zależny jest od wysokości pobieranych dochodów (5,64% w przypadku dochodów mniejszych niż 42 tysiące koron duńskich bądź 15%, gdy chodzi o dochody wyższe). Takim podatkiem opodatkowane są dochody z pracy oraz dochody kapitałowe.

Warto wiedzieć, że łączne obciążenie osoby fizycznej nie może przekroczyć 59%. VAT to inaczej podatek od wartości dodanej. Dodawany jest do ceny towarów i usług. W Danii wynosi on 25%. Opłacają go przedsiębiorstwa, które sprzedają usługi lub towary, a ich roczny obrót jest większy niż 50 tysięcy koron.

Firma w Danii musi zostać zarejestrowana przed rozpoczęciem świadczenia usług oraz dostaw towarów. Rejestracja musi się odbyć w przeciągu 8 dni. Do zgłaszania działalności jako płatnika VAT służy strona internetowa Rejestru zagranicznych Dostawców (RUT) - virk.dk.

Zagraniczni pracownicy, zarówno Ci sezonowi jak i stali, podlegają różnym przepisom podatkowym. Wysokość i rodzaj podatków zależą od ich pochodzenia i tego jak długo mieszkają na terenie Danii.

Właściciel duńskiej spółki, który zatrudnia pracowników ma obowiązek zarejestrować się jako pracodawca. Przedsiębiorcy zatrudniający pracowników w Danii powinni zapoznać się przede wszystkim z duńskim prawem pracy. Drugą rzeczą, z którą warto się zaznajomić są przepisy obejmujące dane grupy zawodowe. W szczególności warto zapoznać się z ustawą o dokumencie zatrudnienia (Ansaettelsesbevis loven). Znajdziemy w niej między innymi informację o tym, że osoby zatrudnione minimum przez miesiąc, na ponad 8 godzin w tygodniu muszą dostać dokument informujący o warunkach pracy. W Danii istnieje także odrębna ustawa, która reguluje zasady umowy o oddelegowaniu pracowników do pracy za granicą.

W Danii popularne są tak zwane układy zbiorowe. Jest to porozumienie pracodawców i pracowników, a dotyczy warunków pracy. Układ zbiorowy zawiązywany jest za pośrednictwem związków zawodowych lub zrzeszenia pracowników. Pracownicy muszą mieć zagwarantowane szkolenia z zakresu BHP oraz ubezpieczenia od chorób zawodowych. Pracodawca winien zapewnić również odpowiednią płacę. Niestety, czasami dochodzi do dyskryminacji pracowników. W przypadku odkrycia takiego zjawiska, związki zawodowe mają prawo do organizacji strajków, blokad lub akcji protestacyjnych. Celem takich działań jest wynegocjowanie wyższych wypłat na rzecz poszkodowanych osób. Dodatkowo związki zawodowe w Danii mogą organizować konflikty pracownicze czy też prowadzić spory zbiorowe w celu zawarcia układu zbiorowego. Do każdego duńskiego pracodawcy należy przestrzeganie zarówno duńskiego prawa pracy, jak i przepisów BHP. W przypadku ich nieprzestrzegania pracodawca może być ukarany grzywną lub nakazem wstrzymania wykonywanych prac. Firma prowadzona na terenie Danii, która zatrudnia więcej niż 10 pracowników, jest zobowiązana do utworzenia organizacji ds. BHP, a także do wyznaczenia inspektorów, którzy są odpowiedzialni za wdrożenie wszelkich zasad bezpieczeństwa. Do tego samego zobligowane są firmy, które zapewniają pracownikom zmienne oraz tymczasowe stanowiska pracy, na których osoby pracują dłużej niż 14 dni. Firmy prowadzone na terenie Danii muszą być zgłoszone do RUT przed rozpoczęciem pracy. Każde zmiany, które dotyczą przedsiębiorstwa należy zgłosić w terminie do 1 dnia roboczego, w którym zaczną obowiązywać. Co ważne, każdy podmiot, fizyczny lub prawny, dla którego wykonywane są usługi, jest uznawany za duńskiego usługodawcę. Dlatego też, każdy pracujący na terenie Danii (pracodawca i pracownik) powinien zgłosić się do rejestru.

Rejestracji można dokonać przez stronę internetową virk.dk. Podczas rejestracji potrzebne są następujące informacje:

• dane kontaktowe,
• lokalizacja i termin prac,
• nazwa i adres firmy,
• kod klasyfikacji sektorowej przedsiębiorstwa,
• numer CVR i numer rejestracyjny VAT,
• dane personalne delegowanych pracowników,
• rodzaj usługi,
• czas trwania delegacji.

W przypadku dodatkowych pytań odnośnie do samej rejestracji bądź duńskiego prawa pracy istnieje możliwość kontaktu telefonicznego z pracownikami Rejestru Zagranicznych Świadczycieli Usług. Numer telefonu podany jest na stronie internetowej RUT.

Po rejestracji, pracodawca czy pracownik otrzymuje osobisty numer RUT. Numer jest niezbędny w kontaktach z duńską władzą. Pracownik dodatkowo powinien dostarczyć swojemu pracodawcy pokwitowanie z załączonym numerem.

Brak rejestracji lub nieaktualizowanie zgłoszonych danych może skutkować oskarżeniem lub karą finansową nałożoną przez Inspektora Pracy. Co ważne, inspektor ma prawo do naliczania kary za każdy dzień zwłoki w zgłoszeniu usług do Rejestru. Kary są dosyć dotkliwe, mogą wynosić 10 lub nawet 20 tysięcy koron duńskich, jeśli przepisy zostały naruszone wielokrotnie. Jak założyć firmę w Danii?
Dania jest krajem przyjaznym dla przedsiębiorców. Charakteryzuje się stosunkowo niskim podatkiem dochodowym (na poziomie 28%) oraz niskim obciążeniem pracodawców ubezpieczeniem zdrowotnym i socjalnym (jedynie 1% z funduszu płac). W Danii panuje wolny rynek i swoboda konkurencji. Nie ma ograniczeń w zakładaniu i prowadzeniu własnego biznesu. Rejestracji dokonuje się przez stronę internetową Agencji Przedsiębiorstw i Handlu - DCCA (Danish Commerce and Companies Agency), znajdującą się pod adresem: www.erhvervsstyrelsen.dk. Podczas rejestracji firma otrzymuje specjalny numer Centralnego Rejestru Firm - CVR. Należy również zgłosić firmę do Urzędu Skarbowego. Można to zrobić przez stronę www.toldskat.dk.

Kto w Danii jest płatnikiem VAT?
Płatnikiem podatku VAT są osoby, których roczne obroty przekraczają 20 tysięcy DKK. Podatek VAT w Danii wynosi 25%.

Co to jest certyfikat pobytowy?
Każdy, kto zamierza pozostać na terenie Danii dłużej niż trzy miesiące oraz przedsiębiorcy, którzy chcą założyć działalność gospodarczą w Danii muszą postarać się o certyfikat pobytowy UE/EOG. Informacje na ten temat można uzyskać zarówno w Urzędzie Regionalnym, jak i na stronie internetowej www.statsforvaltning.dk.

Co to jest PMV?
PMV (Personligt ejet mindre virksomhed) to mała własna działalność gospodarcza, za którą właściciel odpowiada własnym majątkiem. Nie ma obowiązku rejestracji tego rodzaju działalności w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CRV). Co więcej, PMV nie potrzebuje kapitału startowego. Natomiast w przypadku zatrudnienia pracownika bądź w chwili, gdy roczne dochody przekroczą kwotę 50 tysięcy koron duńskich, należy zmienić formę działalności na własną działalność gospodarczą.

Co to jest Dania Holding Company?
Dania Holding Company to duńska spółka holdingowa mająca udziały w innych zależnych zagranicznych spółkach. Nie ma narzuconych ograniczeń co do zależnych spółek, natomiast może mieć tylko jednego akcjonariusza. Wymaga zgromadzenia kapitału zakładowego o kwocie minimum 125 tysięcy koron duńskich. Dywidendy, jak również zyski takiej spółki są wolne od podatku. Żeby zarejestrować spółkę należy się udać do Agencji Handlu i Spółek. Rejestracja trwa bardzo krótko, można to zrobić nawet w jeden dzień. Konta spółki są publiczne i co roku poddawane są kontroli.

Kto może inwestować w Dania Holding Company?
W duńskiej ustawie o reformie podatkowej z 2009 roku mowa jest o kilku rodzajach inwestorów:

• inwestorzy powiązani - zwolnieni z płacenia podatków od zysków kapitałowych i posiadający akcje w wysokości 50% kapitału zakładowego,
• inwestorzy portfelowi - obciążeni podatkiem od zysków kapitałowych oraz posiadający akcje, które obejmują mniej niż 10% kapitału zakładowego,
• inwestorzy zależni - nie muszą płacić podatków od zysków i posiadają akcje od 10% do 50% kapitału zakładowego.

Co to jest Dania Private Limited Company - PLC?
To duńska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Anpartsselskab -ApS). Do założenia takiej spółki wymagany jest kapitał zakładowy w wysokości 50 tysięcy duńskich koron. Na koniec nazwy spółki należy dodać skrót ApS. Spółka PLC jest zobowiązana do posiadania jednego duńskiego dyrektora i co najmniej jednego akcjonariusza. Co ważne, akcjonariusze spółki PLC odpowiadają za zobowiązania tylko swoim wkładem. Rejestracji Dania Private Limited Company należy dokonać w dwóch agencjach rządowych: Duńskiej Agencji Handlu i Spółek oraz Rejestrze Spółek. W Danish Business Authority możemy znaleźć wzory Statutu Stowarzyszenia, w których zawarte są postanowienia dotyczące m.in. danych personalnych promotorów, kosztów tworzenia spółki, danych osobowych audytora duńskiego biznesu czy przydziału akcji i osób, które są w zarządzie. Należy pamiętać, że Dania należy do Unii Europejskiej, co oznacza, że spółka ma więcej możliwości rozwoju na rynku państw członkowskich UE.

Warto wiedzieć, że PLC może prowadzić działalność w różnych formach. Zabronione jest jednak zakładanie kilku rodzajów z nich:

• bankowość
• działalność powiernicza
• ubezpieczenia
• programy zbiorowego inwestowania
• zarządzanie funduszami
• zarządzanie zaufaniem
• reasekuracja

Czym jest Invest in Denmark?
Invest in Denmark to duńska organizacja zajmująca się informowaniem o nowych duńskich inwestycjach.

Jaki jest koszt przetłumaczenia dokumentów z języka duńskiego?
Aby przetłumaczyć dokumenty z języka duńskiego należy zgłosić się do tłumacza przysięgłego. Koszt takiej usługi wynosi około 400 koron za jedną stronę dokumentu.

Gdzie można kupić korony duńskie po korzystnym kursie?
Najlepszym wyborem są kantory internetowe, ponieważ nie tylko mają niższe marże niż te spotykane w punktach stacjonarnych, ale również istnieje możliwość negocjacji ich wysokości.

Jakie kary mogą być nakładane na duńskie przedsiębiorstwa?
Duńskie przedsiębiorstwa są nadzorowane przez policję, Urząd Skarbowy oraz Inspekcję Pracy. Obszary, które podlegają kontroli to m.in. rejestracja w RUT, odprowadzanie podatków, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz posiadanie przez pracowników pozwolenia na pracę na terenie Danii. Zanim jednak dojdzie do nałożenia kar finansowych, duńscy pracodawcy dostają ostrzeżenia. Jeżeli żadna z tych form nie przyniesie skutku, istnieje opcja wniesienia oskarżenia.

Jak wygląda nadzór prowadzony przez Inspekcję Pracy?
Inspekcja Pracy nadzoruje każde przedsiębiorstwo prowadzone na terenie Danii, również te zagraniczne. Wszystkie kontrole są przeprowadzane w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. Inspektorzy nie potrzebują nakazu sądowego, aby przeprowadzić inspekcję w firmach. Co więcej, kontrole są niezapowiedziane. Inspekcja Pracy kontroluje takie obszary jak:
- kontrola instalacji morskich,
- nadzór w kontekście oceny ryzyka, nadzór detaliczny, a także nadzór rynku,
- rejestracja firm w RUT,
- współpraca z policją, w celu ustalenia czy obcokrajowcy przebywają legalnie na terenie kraju;
- sprawdzanie w Urzędzie Skarbowym, czy przedsiębiorstwa nie zalegają z opłatami składek i podatków.

Do czego służy LetLon?
LetLon to bezpłatny system znajdujący się na stronie internetowej duńskiego Urzędu Skarbowego. Dzięki niemu można w prosty sposób prowadzić dokumentację płacową pracowników. Wystarczy wpisać stawkę za godzinę pracy osoby zatrudnionej w firmie, a system poda nam wszystkie podatki i koszty, które są potrzebne do rocznego rozliczenia.

Co to jest Afstaelse?
Jest to odstępne lub depozyt za wynajem lokalu pod działalność, którą dzierżawca opłaca właścicielowi.

Czym jest NemID?
NemID (EasyID) to identyfikator, który otrzymują wszystkie duńskie firmy. Funkcjonuje w Danii jako podpis cyfrowy.